काही गाण्यांचे संगीत अशा तर्हेने दिलेले असते की माणुस आपोआपच गतकाळच्या स्मृतीत जातो. आणि चित्रपटातली सिच्युएशनही तशीच असेल तर मग पाहायलाच नको. त्यातही गुलजारसारखा कवि आणि दिद्गर्शक असेल, शर्मिलाटागोर आणि संजीवकुमारसारखे कसलेले कलाकार असतील, लता आणि भुपेंद्रसारखे गायक असतील आणि मदनमोहनसारखा संगीतकार असेल तर गाण्यात काय काय चमत्कार घडू शकतील हे पाहायचं असेल तर १९७५…
Details
आनंदी स्वरातला मुकेश हा आपल्या फार ओळखीचा नाही. कारण मुकेश म्हणजे दर्द असं जणु समिकरण बनून गेलंय. दिलिपकुमार, राज कपूरने ते जास्त घट्ट केलं. पण मुकेशने सुखी माणसांची गाणीही बरीच गायिली आणि ती लोकप्रियसुद्धा झाली. “ये दिन क्या आये” हे बासु चटर्जींच्या “छोटीसी बात” मधील एक दुर्मिळ म्हणता येईल असं गाणं. रेडियोवर फारसं वाजलेलं ऐकलं…
Details
लता आणि खय्याम एकत्र आल्यावर चमत्कार घडतो असा अनुभव आहे. अगदी “रजिया सुल्तान” पर्यंत हा चमत्कारांचा पुराना सिलसिला सुरु राहिला होता. १९७९ साली आलेल्या “खानदान” चित्रपटाची कुणाला आठवण आहे का माहित नाही. मात्र त्यातील “ये मुलाकात इक बहाना है” हे गाणे अनेकांना आठवत असेल. हे नितांत सुंदर गाणे मला लता-खय्याम जोडीने दिलेल्या सुरेख गाण्यांमधले एक…
Details
डॉ. अनिता अवचट यांना पाहण्याचे भाग्य मला लाभले नाही. मुक्तांगणला गेल्यावर ही खंत नेहेमी जाणवते. एवढा दुरचा विचार करणारी व्यक्ती कशी असेल? त्यांच्या बद्दल फक्त आदर आणि भक्तीभावच वाटु शकतो. मात्र त्यांना जरी पाहिलं नाही तरी त्यांच्या तालमीत तयार झालेल्या माणसांना भेटण्याचा योग आला आहे. ढवळेसरांबद्दल माधवसरांनी अगोदर कल्पना दिली होतीच. ते मुक्तांगणच्या फॉलोअप विभागाचे…
Details
पुण्याला जाताना शिवाजीनगर येण्याअगोदर फोन आला. फोनवर यशोदा वाकणकर होत्या. “माझे आजचे महत्त्वाचे काम रद्द झाले आहे, आपण भेटुया का?” हे सारंच मला नवीन होतं. माझ्यासारखा संशोधनासाठी मुक्तांगण येजा करणारा सामान्य माणुस. मी अनुबंधच्या वेबसाईटवर यशोदाताईंच्या संवेदना एपिलेप्सी ग्रुपची माहीती टाकली. आणि काही दिवसांपुर्वी त्यांनी मला भेटण्याची इच्छा मेलवर व्यक्त केली होती. दिवस आणि वेळ…
Details